Podrska Sasi Jankovicu

Ova nacija, kao i globalizovani vrli novi svet, teže materijalnom boljitku prodajući dušu, odnosno, personalnu autonomiju i integritet, odričući se lične odgovornosti i lične i kolektivne slobode. Depersonalizacija, alijenacija i sedenje na sopstvenim potrebama sve manje izazivaju frustraciju u građanstvu, a sve više se doživljavaju kao prirodno stanje stvari. To je, samim tim, i prirodan ambijent za autoritarnu tiraniju titoističkog modela, a sociološki i antropološki gledano, evolutivni korak unazad.

Motiv da podržim instituciju ombudsmana i delovanje Saše Jankovića je moj lični vapaj za slobodom, koju, na ovim prostorima, za svog života, pamtim jedino za premijerskog mandata svog heroja, fanatika slobode -- Zorana Đinđića. Sada stasavaju generacije koje nisu tu slobodu nikada doživele, te ni same ne umeju da baštine slobodarske tekovine. One koje su imale privilegiju te dve-tri liberalne godine, mahom su zaboravile na to, brinući o preživljavanju ili o gramzivosti.

Zastupam svako izražavanje slobode u anarhističkim limitima, smatrajući to iskonskom biti ljudskog roda. Pred našom nacijom, kao i pred čitavom vaseljenom, u, nikad većim, iskušenjima 21. veka, dva su legitimna izbora: (1) oslobađanje uma i samosvesti ili (2) beskičmenjaštvo. Birajmo slobodno.